|
Getting your Trinity Audio player ready...
|
ABD ve müttefiklerinin; Rusya Federasyonu’nu bütün cephelerde ve ekonomik parametrelerde sıkıştırma stratejisini kış aylarına girilmeden kendi çıkarlarına uygun bir zemine oturtma gayreti henüz olumlu bir sinyal üretememiştir. Bununla birlikte, ABD’nin “demokratik cephe standartları” nı bir kenara iterek sadece ekonomik gerekçelerle Çin, İran, Venezuela ve diğer “totaliter ülkeler” le işbirliği zemini aramasının ilk göstergeleri sınırlı iyimserlikten yanadır.
ABD’nin tek başına oldukça karlı çıktığı ortamda Almanya ve İngiltere’nin yanısıra Japonya’nın da ekonomik göstergeleri umut verici değildir. Göstergeler içerisinde Almanya’nın ilk defa cari açık vermesi işin ciddiyetini göstermektedir. ABD’nin doların küresel hegemonyasını koruma gayretleri en yakın müttefiklerine zarar verirken Çin ile paradoksal işbirliği uğruna diğer bütün ekonomik değerlerin gözardı edilmesine razı olmamak mümkün değildir.
ABD ekonomisi 11 milyon “yan gel Osman” anlayışındaki vatandaşlarına rağmen ciddi bir dinamizmi harekete geçirmiştir. ABD askeri ve ekonomik gücünün Avrupa ve diğer bölgelerde ağırlığı artarken müttefiklerinin aşağıya çekilmesine tepkiler büyüyor. Japonya Eski Başbakanı Shinzo ABE suikastı, İngiltere Başbakanı Boris JOHNSON’ın istifası gibi gelişmelerin altına bu tepkilerin olmadığını varsayamayız.
Yukarıdaki tablo ABD’nin Ukrayna Savaşının Rusya Federasyonu topraklarına veya Türkiye – İran gibi bölgelere sıçratılmasından başka akılcı bir seçeneği bulunmuyor. Çünkü bu savaş dar sahada devam ederken Batı Dünyasının iç dengelerini korumak mümkün değildir.
ABD’nin bu aşamadan sonra Rusya Federasyonu’nun Ukrayna’da ateşkes koşullarına göz kırpması bile kontrolü güç bir süreç başlatabilir.
SONUÇ: ABD için en iyi hal tarzı Türkiye’nin Ukrayna Savaşındaki ağırlığını artırmak ve Türkiye’nin Rusya Federasyonu ve müttefikleri ile çatışmasını sağlamaktır. Yani Ortadoğu’da yükselecek alevler Batı Dünyasının sıcak bir kış geçirmesinin yegane garantisi olarak görülmektedir.
