Ateş Düştüğü Yeri Yakıyor

6 Şubat’ta ateş düştü,

Kahramanmaraş’a, Hatay’a, Malatya’ya, Adıyaman’a, Elazığ’a,

Diyarbakır’a, Şanlıurfa’ya, Adana’ya, Osmaniye’ye, Kilis’e, Gaziantep’e…

Ateşin yaralarını sarması gereken ülkemizi yönetenler,

Yasaklarla, biber gazları ile geldiler,

Hiç sönmeyecek olan bu ateşte yananların üzerine…

Verip de tutmadıkları sözler, yapmadıkları evler konuşulmamalı,

Kartalkaya ateşinin sorumluluğu unutulmalı,

Bu ateşler yakmamalı iktidarlarını.

*

Yıllardır yokluğun ateşiyle yaşasalar da,

Konuşmamalı, şikayet etmemeli,

Emekçiler, emekliler, işsizler, gençler…

Gerçekleri yazmamalı, anlatmamalı,

Gazeteciler, sanatçılar, siyasetçiler…

Ateş düştüğü yeri yaksın, yanan yansın.

Yeter ki yanmasın tek adam düzeni ve iktidarları.

*

Memleket yangın yerine çeviren iktidar için,

Millet ümmet, vatandaş kuldur,

Ne derse doğru olan odur,

Bu düzende gerçeklerin, doğruların, itirazların yeri yoktur,

İktidar adına karar verenlerce susturulur.

Belediye başkanı, parti başkanı, sanatçı, gazeteci fark etmez,

Hele ki yerine gelmek isteyen hiç affedilmez.

*

Milletvekillerine düşen ateş ise bambaşkaymış,

Trafik cezaları cüzdanlarını yakmış.

Kabul etmişler oy birliği ile,

Eski, yeni hepsi için trafik cezalarından muaf oldukları yasayı.

Nedense aklıma geldi,

Üzerine yemin ettikleri Anayasa’nın 10’uncu maddesi,

“Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir”

*

Siyasi muhalefete düşen ateş de bir başka,

Memleketteki yangını söndürmenin yolu erken seçimdir diyor, CHP.

Seçim deyince de aday kim olacak ateşi düştü,

CHP’nin ve ülkenin gündemine.

*

Seçim ateşi RTE’nin de gündeminde.

Seçim 2028’de dedi, önce,

Sonra da açtı ağzını, yumdu gözünü İmamoğlu’na ve Özel’e,

Tabi ki yetmedi, yargı da giriverdi devreye…

Görülen o ki, iktidarı kaybetme ateşi düşmüş RTE’nin yüreğine.

En büyük korkusu da,

“Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz” söyleminde.

*

Demokrasilerde çözüm sandıkta, seçimde,

Seçimin erken olabilmesinin yolu da Mecliste, Milletin Vekillerinde,

Bu noktada görev de Millette, muhalefette, öncelikle CHP’de.

Kimin aday olacağından önce,

Her olasılığa karşı erken seçimin yol haritası saptanması önemli.

Yol haritası CHP kurullarında tartışılarak belirlenmeli ve muhalefete de benimsetilmeli,

Örgütünü de iktidar olacağına inandırmalı ve birleştirmeli.

En önemlisi de temel politikaların belirlenmesi ki,

Millet yaşadığı ateşin söneceğine güvensin ve erken seçimi istesin.

Bu yolda Carl von Clausewitz’in saptaması önemli,

“Taktikleri olmayan bir strateji zafere giden en uzun yoldur;

Stratejisi olmayan taktikler ise, yenilgiden önceki gürültüden ibarettir.”