Dün Kıbrıs Barış Hareketi’nin yıl dönümü idi.
Bu nedenle bugün Bülent Ecevit ile ilgili yazmak istedim.
Ben Ecevitleri çok yakından tanıdım. Arayış dergisini çıkarırken, bağlantı kurup, derginin Kuzey Almanya’da dağıtımını yapmıştım. İlerleyen dönemde, Bülent bey Cebeci acık cezaevi ve Askeri Dil okulunda hapiste iken, kendisinin yazıp, Rahşan hanımın çantasında dışarıya çıkarıp zarf üstünü yazıp adresime gönderdiği mektuplarında, Almanya’da tavsiye ettiği bazı kurum kişilere düşüncelerini iletmem ve Almanya ile komşu ülkelerde yaşayan sevenlerine bulunduğu siyasi tavsiyelerini iletip, Demokratik Sol hareket doğrultusunda dernek ve de federasyonlar oluşturduk. Hamburg üniversitesinde (1984/85) bir dönem haftada bir gün verdiği İngilizce konferansları sonunda üniversite konuk evinde saatlerce 3’lü olarak görüşmelerimiz olmuştu. Pek çok arkadaşım gibi, Askeri yönetimin baskılarına rağmen her türlü riski göze alp çalıştık. Rahşan hanım, arkadaşlarımızı zerrece sevemedi. Çünkü o Bülent beyin sevgisini paylaşmak istemiyor, arkadaşlarımızı, bir diğer arkadaşımız hakkında yazılı bilgiler istiyor, muhbir olarak kullanmak istiyordu.
Bunu pek çok arkadaş olarak yapmadık.
25 Şubat 1985 günü Almanya’nın Schleswig-Holstein eyalet eski başbakanı sosyal demokrat Björn Engholm ile Ecevitletin randevularını yaptığım gibi, eyalet parlamentosunda Bülent bey parti grubu ile yaptığı 2 saatlik toplantıda, TR’nin tekrar demokrasiye dönmesi için önerilerini yapıp, Alman siyasetçilerden destek rica etmişti. O gün 8-10 saat her görüşmede, yemekte yanlarında bulundum. Siyasi yasaklı olduğu yılları idi.
1986 yılı yazında yalnız olarak, 1987 yazında da eşim ve kızım ile Ankara Or’An’daki mütevazi evinde uzun görüşmelerimiz oldu ve uzun notlar aldım. Rahşan hanım ise Mareşal Fevzi Çakmak Bulvarında bulunan DSP genel merkezinde idi. Oran’dan ayrılınca eşim ve kızım ile Bülent beyin tavsiyesi ile DSP merkezine, hazırlanan parti bayraklarından almamız için uğramıştık. Bütün parti çalışanlarından daha hiç görüşmemiş olmamıza rağmen, yazışma ve çalışmalarımızdan adımızı duymuş olduklarından, büyük sevgi ve ilgi gördük. Rahşan hanım bize, nedenlerini yukarıda da yazdığım bazı sebeplerden dolayı soğuk davrandı.
DSP kurulunca, Avrupa’da gözünü budaktan ayırmayan arkadaşlarımızı tanımadılar ve onlara sırtlarını döndüler. Bunda tek neden Rahşan hanım idi. Çünkü, siyaseti Avrupa’daki sol partilerde çoğulcu demokrasiyi sindirerek öğrenmiş arkadaşlarımızı uzun süre gündemiyeceni Rahşan hanım iyi biliyordu.
Oysa aramızda, Bülent beyi savunduğu için bazı ülkelerde T.C. büyükelçileri ile takışan ve vatandaşlıktan atılan arkadaşlarım da olmuştu.
Buna ve her şeye rağmen, dün yıl dönümü olan Bülent beyin Kıbrıs Barış hareketini gerçekleştirmesi, vatan toprağımızda ne ekilip biçileceği konusunda ABD’ye kafa tutup dik durmasından, benim nezdinde – gözümde pek çok yanlışını ve olumsuzluğunu silip götürmüştür.
Ruhları şad olsun.
(Bu yazı; Bülent Ecevit ile ilgili notlarımdan aktarılmış olup, notlarımdan bazı bölümlerini de burada çıkarmış bulunuyorum!)
Saygı ve sevgilerimle
Remzi Uysal
Lübeck, 21.7.2023
