Dr. Girayalp Karakuş
Bilindiği üzere Z Kuşağının Türkçü görüşü benimseyenlerine “Kanzi” adı verilmektedir. Benim daha önceki yazılarımı okuyanlar bilir ki: “Ben Z Kuşağı Safsatasına inanan biri değilim. Bu kuşağa methiyeler düzenlerden biri asla olmadım.” Kanzi taş aletleri yontarak keskin aletler yapıp, söylenilen yerdeki ipi kesebilen bir bonobodur. Yani bir maymun türü. Türkçü olanlar bir bonobo da Türkçü olmayanlar çok mu zeki bu kuşakta? Tabii ki değil ancak Kanzilere göre onların yine de bir sorgulama yetisi var denilebilir. Yeni yetişen kuşak ne yazık ki politika ile ilgileniyor ancak nerede duracağını bilemiyor. Özellikle Kanzilerin büyük bir bölümü İttihatçılığı ve Türkçülüğü Youtube’da edit videolar izleyerek öğreniyor. Devleti tek doğru olarak görüyorlar. Oysa bir ülkede sadece devlet veya hükümet konuşuyorsa orada ifade özgürlüğünden bahsetmemiz pek de mümkün olmuyor. O ülkede eleştirel düşünen beyinler yetişmiyor. Maalesef algılarla yönetilen bir halk yığını ortaya çıkıyor. Kanzilerin sol değerler ve Deniz Gezmiş konusunda da pek olumlu şeyler düşündükleri söylenemez. Onlara göre; sol demek devlete isyan etmektir. Deniz Gezmiş banka soymuş bir teröristtir. Oysa onlara tavsiyem Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün Bursa Nutkunu okumalarını tavsiye ederim. O Nutuk’u kafalarına mıh gibi çaktıklarında Deniz Gezmiş’in mücadelesini daha iyi anlayacaktır. Bir Türkçü öğrencim Deniz Gezmiş’in idamdan kurtulmak için Kemalizm’i savunduğunu söylemişti. Ah ne büyük cehalet. Bu gençler bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayı çok seviyorlar. Oysa Deniz Gezmiş’in savunmasını okusa hiç de öyle bir durum olmadığını görecek. Türk gencinin örnek alması gereken kişiler Türk’ten başka herkes düşmandır diyen Nihal Atsız veya maceraperest Enver Paşa değildir. Örnek almaları gereken şahıslar anti-emperyalist-Atatürkçü Deniz Gezmiş ve arkadaşlarıdır. Lafı uzatmadan önderimiz Atatürk’ün Bursa Nutkunu gençlerimizle tekrar paylaşmak isterim:
“Türk Genci, devrimlerin ve cumhuriyetin sahibi ve bekçisidir. Bunların gereğine, doğruluğuna herkesten çok inanmıştır. Yönetim biçimini ve devrimleri benimsemiştir. Bunları güçsüz düşürecek en küçük ya da en büyük bir kıpırtı ve bir davranış duydu mu, “Bu ülkenin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu vardır, adalet örgütü vardır” demeyecektir. Elle, taşla, sopa ve silahla; nesi varsa onunla kendi yapıtını koruyacaktır.
Polis gelecek, asıl suçluları bırakıp, suçlu diye onu yakalayacaktır. Genç, “Polis henüz devrim ve cumhuriyetin polisi değildir” diye düşünecek, ama hiç bir zaman yalvarmayacaktır. Mahkeme onu yargılayacaktır. Yine düşünecek, “demek adalet örgütünü de düzeltmek, yönetim biçimine göre düzenlemek gerek”
Onu hapse atacaklar. Yasal yollarla karşı çıkışlarda bulunmakla birlikte bana, başbakana ve meclise telgraflar yağdırıp, haksız ve suçsuz olduğu için salıverilmesine çalışılmasını, kayrılmasını istemeyecek. Diyecek ki, “ben inanç ve kanaatimin gereğini yaptım. Araya girişimde ve eylemimde haklıyım. Eğer buraya haksız olarak gelmişsem, bu haksızlığı ortaya koyan neden ve etkenleri düzeltmek de benim görevimdir.” (1)
Sevgili Atatürk ne de güzel tarif etmiş Deniz’imizi, Yusuf’umuzu, Hüseyin’imizi değil mi?
Kaynakça
- https://add.org.tr/ataturk/bursa-nutku/
