Suriye’deki Alevi Katliamına İktidar Neden Sessiz?

Suriye’de yıllardır süregelen iç savaş, farklı mezhepler ve etnik gruplar üzerinde derin yaralar açarken, Alevilere yönelik sistematik şiddet ve katliamlar, insanlık vicdanını sarsmaya devam ediyor. Ancak bu trajedi karşısında, Türkiye’deki iktidarın sessizliği dikkat çekiyor ve sorgulanıyor. Bu sessizlik, hem insani hem de siyasi açıdan ciddi soruları beraberinde getiriyor.

Suriye’deki Alevi toplumu, rejimle bağlantılı algılanmaları nedeniyle cihatçı grupların hedefi haline gelmiş durumda. Köylerin yakılması, kadınların, çocukların ve yaşlıların katledilmesi gibi insanlık dışı olaylar, uluslararası raporlara ve tanıklıklara yansıyor. Bu durum, yalnızca bir mezhep çatışması değil, aynı zamanda bir insanlık krizi olarak değerlendiriliyor.

İktidarın Sessizliği ve Provokasyon Açıklamaları

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Suriye’deki olaylarla ilgili yaptığı açıklamalarda, bölgedeki gelişmelerin provokasyonlara açık olduğunu ve bu tür olayların Türkiye’ye zarar vermek isteyen odaklar tarafından kullanılabileceğini ifade etti. Ancak bu açıklamalar, Alevilere yönelik katliamların doğrudan kınanması yerine, daha çok Türkiye’nin iç güvenlik kaygılarına odaklanmış görünüyor. Bu durum, özellikle Alevi toplumunda ve insan hakları savunucuları arasında hayal kırıklığı yaratıyor.

Sessizlik ve provokasyon vurgusu, Türkiye’nin bölgedeki mezhepsel hassasiyetler ve uluslararası dengeler nedeniyle daha temkinli bir politika izlediği şeklinde yorumlanabilir. Ancak bu yaklaşım, hem Türkiye’deki Alevi vatandaşlar arasında hem de uluslararası kamuoyunda ciddi bir güvensizlik yaratıyor.

Bir devletin, sınırlarının ötesinde yaşanan insanlık krizlerine karşı sessiz kalması, sadece siyasi bir tercih değil, aynı zamanda insani bir sorumluluğun ihlali olarak da değerlendirilebilir. Türkiye, tarih boyunca mazlumlara kucak açan bir ülke olarak bilinirken, Suriye’deki Alevi katliamlarına karşı sessiz kalması, bu geleneğe ters düşmektedir.

Suriye’deki Alevi katliamları, sadece Türkiye’nin değil, uluslararası toplumun da sorumluluğundadır. Ancak, uluslararası toplumun da bu konuda yeterince etkili bir adım atmadığı görülmektedir. Bu durum, insan hakları savunucularının ve vicdan sahibi bireylerin daha güçlü bir şekilde harekete geçmesini gerektiriyor.

Suriye’deki Alevi katliamlarına karşı sessizlik, hem insani hem de siyasi açıdan kabul edilemez bir durumdur. Türkiye’nin, bu trajediye karşı net bir tavır alması, hem kendi vatandaşları arasında güveni artıracak hem de uluslararası arenada daha saygın bir konuma gelmesini sağlayacaktır. İnsanlık, bu tür krizler karşısında sessiz kalmayı değil, dayanışmayı ve adaleti savunmayı gerektirir.