Aylin hocayla ilk temasımız onu görmem ya da tanımam diyelim, iki yılı aştı… Okuldan gönderilen kimi evrakların imzalanması içindi…
Sonrasında öğle molalarında rastladığımda selamlaşma ile yürüdü, gitti…
Aylin hoca çok zarif, tam bir işkolik adeta arı gibi ultrason odasından çıkıp girişimsel radyolojiye, oradan da raporlamaya gidiyor, hiç nefes almadan çalışıyordu.
Hatta bölümlere giderken bile koşarak gidiyordu adeta dikkatimi çekmişti…
Onunla ilk münasebetimiz yine bir ultrason çekiminde ve ardından diğer onu tamamlayıcı işlemlerde olmuştu…
Ben aslında kolay samimi olabilen ve hemen diyaloğa geçen biriyim… Bu özelliğim spontan yansısa da karşı taraftan aldığım olumlu elektrik olmasa oracıkta kalırdı.
Ayrıca Aylin hoca hekimliğinde de oldukça dikkatli, başarılı; insanlarla iletişim kurarken onları sehven anlaşılmaya sebebiyet vermeyecek şekilde dikkatli güven vericiydi…
Aylin hocanın bu davranışları onun hekimliğindeki başarısının yanı-sıra mütevazı ve sahiplenici bir kişiliğinin de olduğunu aramızdaki mesleksel ilişkiden ziyade olumlu bir kişiliğinin yansıması olarak da tanımlanabilir!
Ben klasik bir hasta-hekim ilişkisini tasvir ediyor değilim… Kaldı ki hasta öyle anlarda sadece kendisi hk düşünür, vesveseli olur streslidir, başka şeylerle ilgilenmez…
Bir değerlendirme; Farkındalıkla ilgili tespitleri yapabilmesi için biraz iç görüsü olması da gerekmektedir.
Var olan iç görüm, mesleksel deneyimimim yanı sıra bir insanı tanımada yeterli olabilir. Kimi zaman yanılma payı da bırakabilirim, Bu Sefer bırakmadım!
Hep çok iyi bir iletişim kurduk… Görev gereği yapabileceklerinin yanı-sıra varsıllarını hiç kısmadan meslek etiğini de zorlayarak tüm olabilirlikleri en son raddesine kadar uyguladı, emeğini hiç kısmadan…
Ayni kurumda çalışıyor olmanın ne bir jesti ne de bir etiği değildi bu… Bu bir komple özen, ihtimam ve tüm empatilerin toplusuydu belki de!
-Yanılabilirim Aylin hoca belki de hep öyleydi…
Nitekim birkaç kişiden bu savımın doğruluğuna dair beyanlar beni onayladı…
Biraz mesleksel deneyim ve performanslarına baktım. Radyologlarla ilgili bugüne kadar öğrendiklerim yerle bir oldu… Ve bizim öğrenciliğimiz esnasında Radyoloji bilgilerimiz uzmanlarının Ultrason, Tomografi, MR vs çeşitli grafileri çekim, okuma, yorumlamalarıydı.
‘Girişimsel Radyoloji’ adı verilen bu meslek alanında birçok cerrahi işlemlerin tedavi edilebildiğini öğrenmem çok yakına dayanmaktadır.
Bir kez daha bu bölüm ve birimle ilgili hem bilime hem hocalara çok daha fazla saygı ve sevgi duyulmanın gerekliliği ve önemini hissettim, kalben de
Radyolojinin Sadece Ultrason-Çekim-Manyetik Rezonans olduğu değil, ‘’ Girişimsel Radyoloji, açık operasyonlar ve teşhis amaçlı cerrahi uygulamalara gerek kalmaksızın bünyesinde barındırdığı görüntüleme cihazları yardımıyla minimal invaziv yöntemlerle hastalıkların sadece tanısını değil, tedavisinin de yapılabilmesini olanaklı kıldığını öğrendim ve gururla paylaşıyorum.
Mesela meme biyopsisinin de bu bölümde uygulandığını bizzat kendimde görünce bu tıp mesleğinde her branş’a saygım çok fazla ama yazdığım çeşitli türde işlemleri yapan çok kollu bir meslek grubunu tanımadım…
Aylin hoca girişimsel Radyoloji uzmanıydı, Profesördü…
İnternette biraz arama yaptığımda meğer Aylin hocanın en çokta ‘Girişimsel Radyoloji ve Nöro-radyoloji ‘alanına ilgilerini öğrendim… Zaten bu tür uygulama ve işlemleri yapabilmek, değerlendirebilmek, tedavi edebilmek mutlak uzunca ve dikkatli akademik çalışmalar sonucunda ulaşılabilecek mertebeler olsa gerek diye düşündüm!
Duygu -düşünce ve gözlemlerimin analizini yaptığımda…
Bilakis, az yazdığımı düşündüm bile…
Aylin hocama yaşam boyu mutluluklar, kolaylıklar diliyorummm
Ayla Gürel
Başarılar diliyorum