|
Getting your Trinity Audio player ready... |
Ve eski bir insandan;
Yeni bir insan yaratmak yerine başka bir insanı sevmekle başlayacakmış gibi geliyor,
her şey bana…
*
Kimileri ”umut ”diyorlar buna…
Yılmaz Güney’in o unutulmaz ‘’Umutsuzlar’’ filmden sonra Umudun insan gereksinimleri içinde en başta yer aldığını bertaraf edemeyiz.
*
Maslow yaşam üçgeninde bunu unutup, sonraya bırakmış olsa da
Benim için en azından öyledir, öyle…
”Bir umuttur yaşamak ‘’diyen şair Yusuf Bozkaya’ya teşekkürler ,Ömrüme kazıdığı bu dizeleri için…
*
-Sevebilmeyi deniyeceğim,diye yanıtlamak isterdim,kendimi,
başarır mıyım bilemem,yeniden!
Ha gayret diyor içimden bir ses,
Değişim duygulanım için değil sadece .
Milletler , demokrasi için ne kadar elzem ise ruhlar içinde öyle…
Nefret duygusu hayatım boyunca hiç tatmadığım bir duygudur.
Bendeki ömrü bir çekirdeği çıtlatıp içine erişinceye kadar geçen süreçtir o.
Öç , kin daha takoz olmamıştır hayatıma.
İnsanları oldukları gibi kabul ederim.
*
İnsanlar bile kendini değiştiremez iken olumlu duruşlardan yana, bir başkası bunu nasıl yapabilir ki kendi istenmedikten sonra insana…
Değişim önce içimizde başlar,
-Beynimizde
-Yüreğimizde
-Seçimlerimizde
O halde; Değişelim, değiştirelim beynimizi, yüreğimizi, yaşamımızı , seçeneklerimizi kısacası ütopyamızı.
*
Ve hatta Gülten Akın’ın bir şiirinin iki satırıyla bitirelim bu günkü yazımızı…
“Sen kendine kurguladın dünyayı,
ben kendime sandım”…
Ve umuda içiyorum bu sabahki kahvemi
Sevgiler, güzel yarınlar diliyorum…
Ayla Gürel
