|
Getting your Trinity Audio player ready... |
Sınıflı bir insan toplumunu bir piramide benzetip o piramidin tabanını oluşturan yığınların sorunlarını üstlenerek toplumda bir değişim, bir yenileşmeye çıkma uğraşını kendisine “dâvâ” edinmiş, yaşamını böylesi bir çabaya adamış bir insandan söz etmeliyiz bugün; Hürrem Arman’dan… Yarım kalmış Anadolu Rönesansı’nın düşün ve eylem babası, kavruk Anadolu çocuklarının “Baba Tonguç”u İsmail Hakkı Tonguç’un yanındaki bir avuç devrimci eğitimci, bir avuç sıra neferinden biri de Hürrem Arman idi. O da Gâzi Mustafa Kemal gibi, Tonguç gibi Urumeli çocuğuydu; Kırklareli doğumluydu…
Tonguç’un dava arkadaşı olduktan sonra Beşikdüzü Köy Enstitüsü kurucusu oldu. Burada işe koyulur koyulmaz yörenin en namlı balıkçıları ile tanışması Beşikdüzü Köy Enstitüsü’nü hamsi sürülerini takip edebilecek bir teknolojiyi kullanabilecek bir balıkçılık eğitim merkezi durumuna da getirmesi üretken ve yaratıcı dehasının çok açık göstergelerinden biridir. Beşikdüzü Köy Enstitüsü, onunla yöreye denizinden yaylasına, temel attı; gönülleri fethetti… Sonra Hasanoğlan’a, Yüksek Köy Enstitüsü yöneticiliğine geçti… 1948 yılında, yaptığı onca hizmetten sonra, Batı emperyalizmi ve yerli tefeci bezirgân gericilikle kucaklaşan dönem politikalarının ilk kurbanlarından oldu, Tonguç’la birlikte ilk görevden alınanlardan biri de Hürrem Arman’dı…
1989 yılının 21 Ağustos günü aramızdan ayrılan Hürrem Arman bir dava insanı olarak yaşamının sonuna kadar PİRAMİDİN TABANI için mücadele etti, Türkiye Öğretmenler Sendikası (TÖS) kurucuları arasında da yer aldı, merkez yürütme kurulunda görev aldı…
Dr. Engin Tonguç’un babası İsmail Hakkı Tonguç’u anlattığı “Bir Eğitim Devrimcisi” kitabı, onun kaleme aldığı “Piramidin Tabanı” üzerinden yapılanmıştır…
Görevli süresince Türkiye’nin birçok bölgesine de gitti. Bu arada “Piramidin Tabanı”ndan, Cılavuz’a, hatta, nenemin anasının köyü Bangis’e (yeni adı Taşlıdere) de gittiğini ve orada okul yapımı için köylüler yerine müteahhit ile iş yapmaya çalışan, bu arada köyden kırka yakın büyük baş hayvana jandarma aracılığıyla el koyduran Göle kaymakamı ile yaptığı mücadeleyi de okudum. Gözlerim doldu…
Munise romanının Topal Hasan Efendisi, onun bulup ortaya çıkardığı, ölümsüz kıldığı bir eğitim-üretim kahramanıdır. Topal Hasan Efendi, okulsuz köylere davul zurna çaldırarak giren, köylüleri kendi olanakları ile okul yapımı için ikna eden, imece usulüyle yapılan okul yapımından sonra kendisini oraya öğretmen olarak atandıran ve bir süre orada öğretmenlik yaptıktan sonra başka okulsuz bir köye giden bir büyük insandır. Munise’de kurguya kattığım, köyün eski binalarının köyün gençleriyle işbirliği yapılarak yakılması, köyün, daha önce her nedense köylünün uğursuz saydığı bereketli bir alana, bir çay kenarına taşınması ve o köyün Ankara’ya en çok nohut satan bir köy durumuna gelmiş olması yaşanmış bir olaydır.
Gâzi Mustafa Kemal- Maarif Vekili Saffet Arıkan (Çanakkale’den itibaren silah arkadaşı)- İsmail Hakkı Tonguç – Hürrem Arman – Topal Hasan Efendi… Şimdi gelin de bulun böylesine piramidin en tepesinden en tabanına kadar uzanmaya çalışmış böylesi bir zinciri… Köhnemiş bezirgân ortaçağı anlayışıyla insanlar bir üstteki tarafından kandırılıyor, aldatılıyor ve sömürülüyor yalnızca. Yalan, zorbalık ve üretimden uzak mirasyedi saltanat anlayışı kol geziyor. Piramidin tabanındakiler de üstünde oturanı, kanını sömüreni alkışlayarak önüne konmuş üç kuruş için biat ediyor…
Selam olsun “Piramidin Tabanı”nda kavga vermiş kahramanlara…
Selam olsun Hürrem Arman’a… Yattığı toprak onu incitmesin.
Gününüz aydın, yalan ve talana karşı verdiğiniz mücadele kutlu olsun…
21 Ağustos 2022, Alper Akçam (Çandarlı)
