|
Getting your Trinity Audio player ready... |
Hacı Bektaş-ı Veli’ “Hararet narda sacda değil, keramet hırkada tacda değil, her ne ararsan kendinde ara, Mekkede Kudüste hacda değil” diyordu.
Din, insanlık tarihinde bir gerçekliktir. Ülkemizde 1982 Anayasasıy’la din dersleri zorunlu hale getirilerek İlköğretimin dördüncü sınıfından itibaren lisenin bitimine kadar haftada 2 saat okutulmaktadır.
Bilimsel düşünmeyi özendiren felsefe dalları geri plana atıldı.Sunni mezhebi benimsetilmek istendi.
Bu din derslerinde zorla arapça ezberlettirilen dualar, ramazan ayında öğretmenlerin kimler oruç tutuyor kimler oruç tutmuyorsa elini kaldırsın diyerek öğrencilerin üzerinde baskı unsuru oluşturulmuştur. Din dersinin zorunlu olması din ve vicdan özgürlüğünün ihlal edilmesidir.
Din kültürü islam kültürü değildir. Amacı da insanları da müslüman yapmakta değildir. Din derslerinde olması gereken farklı dinlerin Yahudilik,Budizm,Şintoizm ve Ateizm vb. tarafsızca anlatılıp özgürce tartışılmasıdır.
Okullarda Emile Durkheim in, Max Weber in, Marx’ın daha nice düşünürün din hakkında görüşlerini, dinin toplumsal olaylar üzerinde etkisini öğretmek dine farklı bir açıdan bakmayı sağlayacaktır.
Din eğitimi verilirken dikkat edilmesi gerekilen husus öğrencilerin ilk ve orta kurumlarından sonra belli bir eğitimi almasından sonra dini tercihleri yapabileceği bilinç ve olgunluk olduğu çağda verilmelidir.
Çoçuklarımıza kendi inançlarımızı anlattırken de farklı inançların da olabileceğini veya inanışlarında olmayabileceğini anlatmalıyız. Saygıyı da öğretmeliyiz.
Eğitimin amacı da toplumu oluşturan insanları kültürel ve sosyal yönden geliştirmek onları da bilimin ışığıyla aydınlatmak değil midir?
Özgür Karakaya
