|
Getting your Trinity Audio player ready... |
BUGÜN içimden faiz indirimi üstüne bir yazı daha yazmak geldi.
Ama önce size bir soru…
Sizin de aklınızdan adamın faiz düşmanlığı aslında faizin haram olduğuna inanan radikal İslami kesime ve yeşil sermayeye şirin görünme mesajı ve faizsiz bankacılık sistemine destek amacı mı taşıyor diye fesatça bir soru geçtiği olabilir mi?
Piyasalarda da mal darlığının, istifçiliğin karaborsacılığın yaygın olduğu 1980’li yılların bir döneminde çalışmakta olduğum Dünya Gazetesi’nin mensubu olarak bir foto muhabiri meslektaşımla birlikte İzmir’deki Aliağa Rafinerisi işletmesinden gelen davet üzerine birkaç gün tesislerde konuk edilmiştik.
İşletme yöneticileri büyük bir nezaketle tesisin Muhasebe Müdürlüğü dâhil bütün birimlerini gezdirip tanıttılar.
Muhasebe kayıtlarında gözden kaçması mümkün olmayan bir ayrıntı vardı:
Kayıtlara göre rafineride üretilen bütün PVC -polivinül klorür- ürünlerinin tümü o günlerde de faaliyette olan Arap sermayeli bir faizsiz bankacılık kuruluşu tarafından satın alınmıştı ve gene o günlerde piyasada darlığı en çok hissedilen mallardan biri PVC idi…
Böylece hem mal darlıklarının nedenini, stokçuluğun kaynaklarından birini hem de faizsiz bankacılığın ne menem bir şey olduğunu de öğrenmiş oldum.
Arap sermayesi gelmiş faizsiz bankacılık sistemiyle Türk halkını sömürüyordu.
Faiz haram, fırsatlardan yararlanarak vurgunculuk, sömürücülük helal…
Bugün kamu bankacılığına kadar Katılım Bankacılığı adıyla masumlaştırılarak bulaştırılan Arabî faizsiz bankacılık sistemi Fon adıyla kullandığı birikimcinin parasını çalıştırarak mal ve hizmeti peşin parayla satın alıp veya kiralayıp, taksitli veya peşin olarak satarak para kazanıyor.
Faizsiz bankacılık sistemi böylesi daha kolay ve riskiz olduğu için klasik bankacılığın en önemli uygulaması olan ve piyasaya hayat veren ihtiyaç kredisi vermez.
Kendi öz kaynaklarına dokunmadan birikim sahiplerinden toplanan nakitle oluşturdukları sermayeyi kullanarak alım-satım yaparken olası zararı katılımcılara da yansıtarak klasik bankacılığa göre çifte avantaj elde eder ve bu da piyasanın temel gereksinmesi olan likidite hareketliğinin öncüsü klasik bankacılık sisteminin aleyhine olduğu gibi ekonomiye de ciddi bir katkı sağlamaz.
Dolayısıyla faizsiz bankacılık sistemi klasik bankacılık düzenine göre özellikle ekonomik çalkantılar sürecinde kullanılabilir, yararlanılabilir alanı daha dar olan irrasyonel bir uygulamadır.
Banka mevduat faiz oranlarının düşürülmesi piyasa hareketlerinin durağanlaşmasına ve bunun doğurduğu sonuçlara yol açarak ekonomiye zarar verirken, din istismarcılığını da kullanarak faizsiz bankacılık sistemine destek olmak demektir.
***
ÖTE YANDAN insanlık tarihinde M.Ö. 7. Y.Y’da çok iyi tüccar olan Lidyalıların ticaretin daha kolay yapılabilmesini sağlayan parayı icat etmelerine kadar ekonomik kavram olarak düşünülebilecek tek olgu takas yolu ile yapılan basit alış veriş düzeniydi.
Lidya Kralı Alyattes döneminde altın ve gümüş gibi değerli madenlerden para üretiminin gerçekleştirilmesiyle birlikte ekonomik yaşam yerel alandan çıkıp geniş bir coğrafyaya yayılıp evrenselleşerek Antropolojik anlamda sosyo/kültürel değişim ve paylaşımlara vesile olarak insanlığın ufkunu genişletti.
Para kötü amaçlara hizmet için kullanılmadıkça insanlığın gönençli yaşamalarının yolunu açan bir evrimi başlattı.
Bu yönleri ile bakıldığında para ekonominin ve sosyal yaşamın aritmetiksel ölçüm skalasıdır.
Para aynı zamanda ticaret aracı olarak getiri kaynağı olduğu için mal değeri taşıyan, ekonomik değeri olan, bankalar ve benzeri finans-kredi kurumları aracılığı ile kiralanabilir türden bir unsurdur da…
Banka mevduatı faizleri oranı işte bu nedenle paranın kiralama bedelidir.
O değer onun bunun emriyle değil paranın etkilediği piyasa koşullarınca belirlenir.
Aksine hareket edildiğinde piyasanın intikamı büyük olur ve bedelini de cezalanmayı hiç hak etmeyen toplum kesitleri öder…
Bugünün “Kral çıplak”ıdır işte bu…
