|
Getting your Trinity Audio player ready... |
Sevgi #Dokunmayla başlar.
Bireysel ve toplumsal Zinakas kullanarak değil!..
Günümüz dünyasında;
Kapitalizm bilgi çapında teknoloji sayesinde iletişimde “Kolay temas” kurmaya alışmamız, gerçek yaşamda insanlarla gerçek ilişkiler kurma yeteneğimizi körelterek yetersiz hale getirmiştir…
Kapalı gruplar sadece hastalık üretir!..
Eski kahve,
cafe,
Kabile milliyetçiliğini körükleyen köy dernekleri vb. kapalı yapılarda birbirlerine masal anlatarak kendilerini tedavi etmeye çalışan hasta gruplar şimdilerde Whatsapp gruplarında sosyal medyada benzer hurafeler ile kendilerini tedavi etmeye çalışıyorlar…
Gerçekte ise bu kapalı grupların hepsi de;
Tekçi ırkçı kafatasçı,
hamaset ve bilgiçlik söylemleri ile ürettikleri ve birbirlerine bulaştırdıkları kötülük mikrobunun esaretinde kin ve nefret çukurunda debeleniyorlar…
İşin trajik tarafı;
Atatürk’çü geçinen avantacılar dahil,
Laik/seküler/modern gruplar,
Küçükburjuva “Sol” gruplar ile Müslüman/İslamcı grupların whatsapp gruplarında,
sosyal medya gruplarında aynı kin ve nefret,
aynı duygu ve emek sömürüsü var…
Sözüm ona başkalarının ahlaksızlıklarına küfrederek kendilerine bir ahlak inşa etmeye çalışıyorlar…
Kapalı kutu siteler,
ayrıştırılmış mahalleler,
feodal içe kapanmalar,
bitirilen komşuluk ilişkileri.
Sosyal etkinliklerin masraflı olması nedeniyle;
Sosyal yaşamdan,
gerçekten de yüz yüze ilişkilerden kaçınır duruma getirmiş insanları.
Gün boyu;
Tüm medyadan algı kapatılarak korkutulduğumuz için fiziksel varlıklarını çevremizde hissettiğimiz gerçek insanlarla karmaşık,
lezzetine doyulmaz,
ön görülemez,
yarıda bırakmanın,
koparmanın zor olduğu sevgi ve saygının temel alındığı insani ilişkiler kurmaktansa cep telefonlarımıza sarılıyor ve uzun uzun mesajlar yazıyoruz…
Duraklar da,
cafe’ler de,
açık alanlar da her birey cep telefonlarından kafasını kaldırıp karşısında ki insanın yüzüne bile bakmıyor…
Ne acı ki;
Sanal medya mesajları ile oluşan sanal #Cemaatimiz büyüdükçe gerçek insanları bir araya getirmek,
bir arada tutmak,
gelebilecek sıkıntılarına katlanmak gözümüze o denli güç görünmeye başlıyor ki;
Cesaret kırılması yaşayarak köşe bucak kaçıyoruz.
Oysa yaşam çok kısa ve gerçek!
Zaman öldürülmeyecek kadar çok önemlidir.
Ve hepimiz;
Her geçen gün sermayeden yediğimiz için zarar etmekteyiz.
Bu yolculuğun neresinden dönersek işte o zaman kazanan yine biz olacağız…
#AşkÖrgütlenmektir!
Atilla Yüceak
