|
Getting your Trinity Audio player ready... |
İSTANBUL… Fransız yazar, şair ve politikacı Alphonse de Lamartin’inin ilk gördüğünde “İstanbul’u görünce gayri ihtiyari haykırdım ve Napoli Körfezi ile onun bütün güzelliklerini ebediyen aklımdan çıkardım, Yeryüzünün herhangi bir yerini böylesine muhteşem ve latif bir bütünle mukayese etmek fıtrata karşı hakaret olur” diye yücelttiği İstanbul…
Stratejik konumuyla, doğasının güzellikleri, tarihi özellikleri, yarattığı ekonomik ve kültürel değerleri ile Türkiye’nin gözbebeği, dünya cenneti İstanbul…
AKP patronunun açık yüreklilikle “İhanet ettik” diye itiraf ettiği İstanbul…
İhanetin ne olduğu düşünüldüğünde, yeşil alanların rant uğruna taş yığınlarıyla doldurulması suretiyle yapılan çevre katliamı, dünyanın en değerlilerinden biri olan Yeşilköy Hava Limanının yerle bir edilip onun yerine büyük bir savurganlık örneği olan ve yararı sadece rant ehline olan yeni hava alanı, çılgın kanal projesi, son yerel seçimlerde seçmene yapılan saygısızlık, İstanbul’a yapılacak hizmetlerin Belediye Meclisi çoğunluğunca engellenmesi ilk akla gelenler olur belki…
İhanetin büyüklüğünü görmek için biraz eskilere, 1990’lı yıllara, önce ANAP’lı ve çeşitli koalisyon iktidarları, 1997’de başlayan Refahyol Hükûmetleri dönemine…
Prof. Nurettin Sözen’in 1989-94 yıllarını içeren süreçte İstanbul Büyükşehir Başkanlığını yaptığı yıllara…
Rusya, Kanada, Çekoslovakya, Almanya ve Fransa’nın projeler önermesine karşın, yapımına büyük mali yük getirdiği için cesaret edilemeyen İstanbul’a metro kazandırmak hayâlinin yıllardır kenti yönetenlerin büyük düşü olduğu yıllara gidelim.
Aynı düş Kazlıçeşme’deki ta Bizans döneminden beri var olan ve saçtığı kötü kokularla büyük bir çevreye rahatsızlık veren deri tabakhanelerini kaldırıp bölgeyi yeşil alana döndürerek İstanbul’a önemli bir hizmet veren Prof. Sözen’in de hayâllerini süslemektedir.
Böylesine büyük bir projenin altından kalkabilmek büyük bir finansman kaynağını gerektirdiği için Başkan Prof. Sözen dış kredi arayışlarına girer.
Bu amaçla olumlu görüşmeler gerçekleştirilip, dünyadaki en dikkat çekici metrolardan birine sahip Moskova Belediyesi ile iyi niyet anlaşması bile imzalanır.
Ne var ki dönemin iktidarı muhalefetin siyasi prim kazanacağı kaygısıyla SHP’li Prof. Sözen’in hep önünü kesmektedir.
Bunun üzerine Prof. Sözen Belediyenin kendi kaynaklarıyla metro yapımını gerçekleştirmek amacıyla Pera binasını teminat göstererek bankalardan 550 milyar lira finansman kaynağı bulur.
İhaleye çıkarılan yapım işini Tekfen, Enka, Doğuş ve Garanti-Koza Konsorsiyumu üstlenir.
1990’da başlayan zemin hazırlama çalışmalarının tamamlanmasından sonra 7 Mart 1992 metro yapımı için ilk kazmanın vurulduğu tarihi gündür.
Proje hedefine göre İstanbullular 1996 yılında metrolarına kavuşacaklardır.
27 Mart 1994’de yapılan ve Prof. Sözen’in katılmadığı seçimlerde o günlerin basınında yer alan iddialara göre en çok oyu alan üç adaydan ikisine verilen oyların atıldığı çöp konteynırları sayesinde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı koltuğuna üçüncü aday oturur.
Prof. Sözen yapılan sinyalizasyon ve ray döşeme ihalesi ile 14 kilometrelik yolun yaklaşık 10 kilometresi tamamlanmış olarak sağlanan finansman kredisiyle birlikte işi yeni başkana teslim eder.
Ancak yeni Başkanın kafasında gizli planlar vardır;
İlk iş olarak Alman Siemens firmasının kazandığı sinyalizasyon ihalesini iptal edip yeni bir ihale açar. Bu ihaleyi de yine Siemens firması kazanır.
Başkan “Iııh olmadı” diyerek bu ihaleyi de iptal edip yeni bir ihale açar.
Bu ihaleyi daha önce Belediye ile sahte belge vermekten mahkemelik olan ve mahdumları ilerde bakan yapılacak ekonomi dehası olan sıradan bir taşımacılık şirketi sahibi, aynı zamanda başkanın İmam Hatip okulundan yakın bir arkadaşının ailesi ve Fransız ortağı ALCEN grubu kazanır.
Ne var ki 1997 yılında kaba inşaatın bitmesinin ardından projeden sapmalar ve bu yüzden elektromekanik işleri için yapılan ihaleyi kazanan firma ile Belediye arasında çıkan anlaşmazlıklar yüzünden çalışmalar uzun süre aksar.
Metro yapımı nihayet milyar dolarlarla ifade edilecek zararlarla ve dört yıl gecikmiş olarak ancak 2000 yılında tamamlanabilir.
Hem de İzmir Bornova-Üçyol Metrosunun kilometre başına maliyeti 40 milyon TL olmasına karşılık, kilometre başına maliyeti 140 milyon TL olarak…
Böylece İstanbullular hem zaman kaybedip hem de doğan zararın bedelini ödemek zorunda kaldılar.
***
DURUN daha bitmedi…
Yerel yönetimde uygulanan gizli planlar, ihanetler, yolsuzluklar, ulusun parasını har vurup harman savurmak geleneği devlet katında da Nereden Buldun Yasası yangından mal kaçırılırcasına aceleyle iptal edilerek “Beraber yürüdük biz bu yollarda…” şarkıları eşliğinde yıllardır fütursuzca sürüp gidiyor.
Kepçenin sapı kırıldı, kazanın dibi delindi ama kazanı kazıma işi sürüp gidiyor.
Bakalım bu daha ne kadar ve nereye kadar gidecek…
Bilmezler ki mukadder akıbet er ya da geç tecelli eder.
Gün gelir rant ehlinin defterini rind ehli dürür.
Eşsiz önderimiz Atatürk ne demişti?
“İnsanlar daima yüksek, temiz ve mukaddes hedeflere yürümelidirler. Bu hareket şeklidir ki insan olanın vicdanını, dimağını ve bütün insanî kavramını tatmin eder. Bu şekilde yürüyenler, ne kadar büyük fedakârlık yaparlarsa, yükselirler ve bu hareket şekli mutlaka açık olur.
Çünkü alnı açık, dimağı açık, kalp ve vicdanı açık insanlar tarafından idare olunabilen toplumlar ancak bu manada hareketlerin izleyicisi olabilirler.
Fikirlerini, duygularını ve teşebbüslerini gizli tutanlar, gizli vasıtalar uygulamaya girişenler mutlaka utanma ve sıkılmayı gerektiren, akıl ve mantığın haricinde hareket edenler olabilirler. Bu gibi işlere girişenlerin sonu er geç acıdır”
…
[İleti kısaltıldı] Tüm iletiyi görüntüle
