|
Getting your Trinity Audio player ready...
|
Qarabağ’da Zori Balayanlar qız uşaqlarımızın derisini soyanda bunlar eli qanlı fars ma(o)llalarının dalısında xulusla şükür namazına durub, şaxséy-vaxséy günlerinin gelişini gözleyerek Allah’dan isti günlere düşmemesini dileyirlerdi. Bu manqurt şieler 1993-de gözleri qabağında érmeni quldurlarıca évlerinden, doğma yurdlarından qovulurken canlarını dişlerine alaraq Araz’ın qudurqan dalqalarını aşan öz qardaşlarına yiye durmağı béle başarmayıb, onları érmenilerin qaddarlığı qarşısında farsların insafına buraxmışlar. Bunların başlıca derdi, onlara öğretilmesi gereken, néce destemaz alınır, néce namaz qılınır, néce imamların adları sıra ile sayılır olmuşdur.
Zıkkım (zaqqum) gibi acı iller amansızca ötüb gédir, érmeniler işğal étdikleri torpaqlardan söküb talan étdikleri év-éşiklerin daban daşlarınacan her neyi getirib Günéy’de satırlar. Bizimkiler de “özge” malını ucuz aldıqlarından yuxularında çırtmaq çalıb oynayırlar. Oyanış dalqaları alavlanınca ırqçı fars réjimi genclerimizi on-on dusdaqlara tıxamağa, birer birer ovlamağa başlayır, İmam Hüséyn aşıqları ise şieçilik bayrağı altında cuma namazlarında (şéytan bazarında) “İsrail’e, Amérika’ya ölüm” déye bar-bar bağırıb, aşura günleri baş yarıb qanmazlıq qanlarını axıdaraq gözler boyayırlar; Lobnan’da Iraq’da Suriye’de Yemen’de canları ile, malları ile quldurların yanında “edalet” savaşında xalqın évini başlarına yıxmaqla şielik görevlerini yérine yétirirler, ancaq özlerinin kim olduğuna, néce tutsaq olduqlarına héç ağıl erdirmirler. Biz özümüzden qabaqkı qurşağımızı (neslimizi) anlamaqda zorluq çekirik. Onlar, bize anladılan gibi héç de qahraman filan déğiller, onlar satılıb ya da uduzublar, onlar bize bir néçe farsın elinde esir qalmaqdan başqa héç ne qoymayıblar. Bizim bugün yavana biçdiklerimiz onların yabana ekdiklernidendir. Biz onların yolunu géde bilmerik, yoxsa gelecek qurşaq özünü héç tanımaz, tarix de bizi lehnetler. İndi kiriyib oturmaq yox, şahlanıb diriliş yürüşüne qoşulmaq günü, güneşin qızıl ışınlarını Ana Torpağa saçmaq günüdür.
30 ilden sonra Türk Esgeri xınalı quzuları ile, qoç iğidleri ile, qurquşum dolu qan fırtınaları ile işğalın esirliğin qapanlarını sökerken, Atila’nın Téymur’un Nadir’in esgerleri, Atatürk’ün Esgerleri qoşun-qoşun qoşarken Günéyliler’in yandan géçmeleri anlaşılmazdır. Bu savaş bizim savaşımızdır, imdi candan maldan géçmek vaxtıdır, indi haya hay cana can vérmek vaxtıdır, susmuş seslerin hayqırış, qardaşın qardaşa qardaşlıq günüdür. Düşmene géden bütün yollar her ne bahasına olur olsun bağlanmalıdır, bu torpaqlardan onlara héç ne gétmemelidir, gaz boruları éléktrik xetleri dağıdılmalı, yük maşınları yandırılıb yaxılmalı, gerekirse can da gerekirse qan da vérilmelidir. Unutmayalım, biz Türkler ordusu olan bir ulus yox, ulusu olan bir orduyuq, her birimiz esgerik.
Yuxuda olan ‘30 Milyon’ ayılmalıdır artıq, veten éşqi ile çırpınan gencleri qollayıb qorumalıdır, fars-érmeni qardaşlığı qarşısında bir yumuruq olub, yalançıların saçmalıqlarına qarşın onlara ‘Qarabağ Türk torpağıdır’ démeği öğretmelidir. Türk tutulduğu bu din-mezheb belasından bir yolluq qurtulmalı, özüne, dirilişe, qurtuluşa dönmelidir. Qurtuluşumuza din örtüğü örtmeğe qalxışanlara açıqcasına yox démeliyik, dinçi fanatiklerin (érmenilerin) elinden qurtulan torpaqlarımıza YURD’dan başqa héç bir örtük yaraşmaz, ‘30 ilden sonra filan yérde azan sesi ucaldı’ yalanları kimsenin derdine dava déğil, düzmece filmleri yapıb yayan bu qara kesimden yarar gelmez. Orada oxunan azan şie mi yoxsa sünnü azanıdır?, özü özlüğünde bir düşmençilik savçısıdır. Azan bizi qurtaran olsaydı Terbiz’de Téhran’da Zencan’da Hemedan’da Erdebil’de Urmu’da Qezvin’de min illerden beri azanlar susmayıb, susmadığ üçün de xalqı xalqsızlaşdırb, Türk’ü türksüzleşdiribdir! Qarabağ Türk’ün yurdudur, haçan oradakı şeherlerin xıyavanlarında ışıq lampaları çalışmağa başladı, oxullar uşaqlar ile dolub daşmağa başladı, onda herhankı dine inananlar da yasalar gerği toplu alanlarda öz dinlerinin geleneklerini uyqulamağa başlarlar. Qanıtlanmamış bir geleneğe göre müselmanlar cehad yolu ile “Feth” étdikleri yabancı yérlerde savaşdan sonra azan oxudarmışlar, ancaq Qarabağ bizim öz doğma torpağımızdır. Oranı biz özümüz işğaldan qurtarırıq, bu savaş düşmenlerin géydirmeğe çalışdıqlarının tersine din ya da dinçilerin savaşı déğil, bu bizim işğala qarşı barış savaşımızdır. Tersi olsaydı, onda gerek islam devleti olduqlarını iddia édenler éle de müselman-ereb ölkeleri düşmenin yanında yox, bizim yanımızda olardılar.
En azı yüz ilden beri bu quru idéolojiler biz Günéyli’lerin évini yıxıbdır, komunist olub rusun eli ile farsın tuzağına düşmüşük, müselman (burada şie) olub öz elimiz ile farsın değirmanına su qoşmuşuq. Güzéy’de ise ne yazıq, birileri rusun boyunduruğundan qurtulmamış ne olduğunu bilmedikleri dini yéniden bulmuşlar, özü de ulusal olmayan, günéyli qardaşlarını pis günde tutsaq éden fars-şieliğini. Bizim o boynu yoğun, boyunu yére soxduğum Danabaş (Alallşükür Paşazade) teze öskürüb ayılıbdır, o utanmadan özge xalqın devlet başçısını, Türk düşmeni deccal Xuméyni’nin qalıtçısı Ali Xamenéi’ni özüne “teqlid mercesi” bildirir, bélesine Azerbaycan Élliği’nin (Cumhuriyeti’nin) din işleri başqanı olaraq xalqı da özü ile uçuruma aparır. Xamenéi kimdir? İt özü ne dir, südü ne ola? İdéolojilerin çırağı sönmüşdür artıq, dinin de çağı çoxdan géçmişdir, tersi ise çıxar aldatmacası, şarlatanlıqdır. Buna bir örnek: İran adlandırılan yérin ma(o)llaxanalarında yurddışından oxumağa getirilmiş évlenmemiş genc qızlara siqe (şielerde belli bir süre üçün évlenme) yöntemi uyqulanaraq ailelerine géri dönmeleri, duyacaqları utanc üzünden, engellenib, bélesine fars-şie devletine bağımlı qalmaları saqlanır, onları istenilen yollarda yönlerde qullandırırlar.
Din düşünmeye qarşı, gözü bağlı qulluğa çağırışdır. Din çıxarlar (sevab) qapısı olduğu üçün de edalet bağlamından yoxsundur. Bu déyilenleri yéni moda olan “İslamafobi” déyimi bağlamında yormaq yanlışdır, din yalnız islam déğil. Érmeniler din qonusunda bizden daha çox tutucudurlar, ancaq onların dinleri ulusaldır, özlerine özgüdür. Dahası, dinin bugün idéoloji vurqulu bir siyasal arac olduğu danılmazdır, onu soyut (mücerred) bir inanc anlayışı ile éşdeğer tutmaq doğru déğil. İdéolojiye gelince, o özlüğünde bir düşünce eylemidir, ancaq siyasal yüklem daşıdığından bu bağlamda olumlu sayılmaz. İnanc ise kişisel bir olqudur, insanların tinsel (ruhsal) ayarıdır, inanc özgürlüğü her kesin doğal haqıdır. Din üzünden dostdan düşmen, düşmenden de dost yapılmaz. İsrail devleti Türk’lerin düşmeni déğil, onun tersi ise fars İslam devletidir. İdéolojik dostluq üzünden öykünc (tarix) bilincinden de yoxsun olmuşuq, impéryalistlerin eli ile bölgemizde yaradılan ilk vasal devlet Érmenistan dir, özü de Türk’lerin torpağında. Ancaq, nedense islamçılar durmadan İsrail’i “qasıb, işğalçı” gibi déğişik adlarla müselmanların torpaqlarında qurulan ilk devlet sayırlar. Démek onlar bizi özlerinden görmeyib, Türk’lerin torpağını da müselman torpağı saymırlar, yoxsa işğalçı téror örgütü Érmenistan’ın yanında durmazdırlar.
Yağı bombalar yağmurunda qalan xalqımız haqlı sesini dünyaya çatdırmaq üçün ayaqdadır, déğişik yabancı ölkelerde yaşayan yurddaşlarımız béle gösteri yürüşleri ile bu sese ses verirler, yalnız öz yurdumuz Günéy Azerbaycan’da bu haq elimizden alınıbdır, sesi çıxanı gülle ile, dusdaq ile susdururlar. Fars devleti torpaqlarımızdan düşmene yardımlar gönderir, yalanlamalarına qarşın açıq aydın bize savaş açıbdır. Edalet üçün savaş Türkler’in yazqısıdır, ondan qaçış yoxdur. Savaş ise, savaş gerek. Savaş Türk’ün dirilişidir. Günéy Azerbaycan da bu yolun yolcusudur. Günéyliler Érmenistan’ın “boğazını” kesmelidirler, “Qarabağ’ın azadlığı Terbiz’den géçer” doğruluğu doğrultmalıdırlar.
Yaşasın Türk Esgeri, Yaşasın Bağımsızlıq , Yaşasın Birliğimiz
Ne Mtlu Türk’üm Déyene, 29 Ekim qutlu olsun.
Hilal Ay
Köln, Almanya 28.10.2020